Ostatnia szansa

Nadszedł długo wyczekiwany dzień. Znów było troje świadków, w tym jeden, na którym najbardziej mi zależało. W końcu dowiem się o co tak naprawdę chodzi, co sprawdzono, i jakie wyciągnięto wnioski. Pierwsze do jakich doszli, a które było widać, to takie, że tym razem przysłali już adwokata a nie aplikantkę 🙂
Ale, ale… zacznijmy od początku, pierwszy świadek przybył z mojej lokalizacji. Pytanie brzmiało ‘Co panu wiadomo w sprawie? ‘ – ponownie zaczęto się rozwodzić kto, komu, gdzie, jak, łączono to z chyba jedyną strategią N jaką obrali, czyli zasłanianie się niepamięcią. Po moim kolejnym facepalmie (chyba dość głośno wszedł, bo aż ławniczki zaczęły się podśmiechiwać), świadek chyba się zorientował, że nie tędy droga, zwłaszcza że głos sędzi zaczął przybierać na sile – pewnie z poirytowania. Nagle zaczął uzupełniać luki pamięciowe i usłyszeliśmy to, o czym już wszyscy wiedzieli – zostało zgłoszone, ale nikt nie wie co się z tym stało później…
Tak więc po tym świadku, sędzia zapowiedziała wejście smoka, czyli osobę, która, nomen omen, jest za wszystko odpowiedzialna, bo to ona przyjmowała zgłoszenie o włamaniu. W końcu dowiem się co się wydarzyło.
Konfrontacja.

Miły Pan się przedstawił, opowiedział o tym jak przyjął zgłoszenie, jak je procedował i tak dalej bla bla bla, po czym mnie zatkało. Pan wysłał zgłoszenie do serwisu zewnętrznego, od którego później otrzymał odpowiedź, że hasła nikt nie zmieniał ani nie odblokowywał konta. I tyle. Koniec. Zgłoszenie zamknięte. No psi chuj! Ale że co zamknięte? A włamanie? Podejrzane operacje? Działania wykonywane w nocy? Co z tym, jak to wyjaśniono? Ano tak, że skoro Pan otrzymał informację, że hasło nie było zresetowane/odblokowane to stracił zainteresowanie tematem. W takim razie z dowodów wygrzebuję treść maila w którym piszę o tym, że nie było mnie wtedy w pracy, bo zakończyłem ją 5 godzin temu, czy to nie wzbudziło jego wątpliwości? No nie, Pana nie zdziwiło to, że nie było mnie wtedy w pracy, ponieważ mogłem mieć dostęp zdalny. A czy takim razie sprawdził czy mam ten dostęp? No niestety nie sprawdził. A szkoda, bo gdyby to zrobił, to dowiedziałby się, że go nie mam. No dobrze ale dlaczego w takim razie tego wszystkiego nie zrobił?
„Nie sprawdzałem czy powód ma zdalny dostęp do systemu, ponieważ zakładałem, że sprawa nie jest poważna”.

Myślałem że jebnę Magikarpia na podłodze:

Umarłem. Korki znów wybite. Nie no, serio? Na swoją obronę powiedział, że zdarza się, że pracownicy często zgłaszają jakiś problem z włamaniem i podobnymi rzeczami, a na końcu okazuje się że był to jakaś pomyłka, błąd po ich stronie. Świetnie, tyle tylko że przez to ‘niedopatrzenie’ zostałem bez pracy 🙂
Moich zgłoszeń o podobnym temacie nigdy nie otrzymali, więc zgłoszenie zostało taśmowo, cyt. „zbagatelizowane”. Szkoda tylko, że nie wysłuchali moich wyjaśnień zanim mnie zwolnili, oszczędziliby sobie czasu. I mnie również.
Co śmieszniejsze N widząc jak statek zamienia się w łódź podwodną, próbowali przerzucić to na mnie, insynuując, że nie zachowałem zasad bezpieczeństwa i moje hasło było zbyt łatwe. Akurat to łatwo było obronić. Po pierwsze – takie rzeczy wpisuje się w wypowiedzeniu, a nie w trakcie rozpraw, bo nie jest już to brane pod uwagę. Po drugie – moje hasło składało się z ponad 6 znaków, wielkich liter oraz cyfr, więc samo w sobie spełnia powszechnie przyjęte zasady bezpieczeństwa, co także potwierdził obecny pracownik. Polecam zainwestować w dodatkowe szalupy na statku.

Po tym przyszedł czas na ostatniego już świadka. Kolejna Pani z korporacyjnego biura zasobów ludzkich. Znów jakiś super ważny dyrektor. Ewidentnie było widać, że przyszła tylko dlatego, że otrzymała wezwanie, bo w sprawie była słabo zorientowana. Jak się okazało Pani nie potrafiła odpowiedzieć na żadne pytanie, bo w tym okresie dopiero rozpoczynała pracę. Wiedziała tyle, ile dostała informacji w mailach. Zależało nam tutaj na wyjaśnieniu, kto podjął decyzję o moim zwolnieniu i na jakiej podstawie. Dowiedzieliśmy się tylko tyle, że to nie ona podjęła tę decyzję, tylko ‘Pani Dyrektor’, która wtedy przyjechała specjalnie do mnie, żeby mi je wręczyć. Jedyny „malutki” szczegół w tym taki, że ‘Pani Dyrektor’ nie miała nawet pełnomocnictwa do podjęcia takowej decyzji(sic!). Postanowiliśmy w takim razie zapytać, na jakiej podstawie została ona podjęta, bo w końcu przed chwilą był tu pracownik działu bezpieczeństwa, który zeznał, że niczego nie sprawdził, bo zbagatelizował sprawę. Miła Pani z rozbrajającą szczerością odpowiedziała, że nie wie, wie tylko tyle co dowiedziała się z rozmów i z maili, a decyzję podjęła tamta pani dyrektor – na podstawie swoich przekonań. Jakich, skoro nie ma żadnych dowodów? Tego się już nie dowiedziałem. No ale będąc przeciętnym dyrektorem trzeba się czymś przecież wykazać, żeby pokazać swoją przydatność i wartość dla spółki 😉 Miła Pani, odpowiedziała jeszcze na kilka pytań i tyle. W zasadzie niczego się nie dowiedzieliśmy prócz tego, że to nie ona była decyzyjna w sprawie zwolnienia.

Jak się okazało to nie był koniec, ponieważ po przerwie zeznawać miałem ja. Pan Prawnik z N próbował protestować, ponieważ był zaskoczony (ja też 🙂 ) i sugerował przesłuchanie na kolejnej rozprawie, ponieważ nie jest do niej teraz przygotowany. No naprawdę? Przecież to się już ciągnie prawie rok i jest zaskoczony tym że będę zeznawać? Litości.

Sąd, podzielając chyba moje przemyślenia, sprawy nie przełożył. Miałem 15 minut żeby się przygotować.

Zwyczajem, opisał bym tu swoje zeznania, ale zabrałoby to zbyt dużo miejsca, więc po prostu dam je Wam do przeczytania, nie ma się czego wstydzić 🙂

Pod białym znajdują się bohaterowie którzy pojawili się tu, a także ci, którzy się nie załapali, ale byli powiązani z tą sprawą. Jak widzicie, zeznania w całości pokrywają z tym wszystkim, co mówili świadkowie w przerwach między ‘nie wiem’ i ‘nie pamiętam’. Ciężko będzie to przebić, chociaż ?

Na deser, mimo, że cukiernik ze mnie żaden, zostawiłem coś co powinno wam dać do myślenia.

Pamiętajcie o tym, gdy wam przyjdzie do głowy kłamać w sądzie – nie opłaca się. Dziwię się jednak, że ktoś, kto studiował prawo, i wie jakie są konsekwencje składania fałszywych zeznań, liczy na to, że sąd się nie zorientuje.
Szerokiej drogi 😉